The Five Discs

The Five Discs waren een van de vele doo-wopgroepen (zoals de Carollons en de Chips) die hun oorsprong vonden in de wijk Bedford-Stuyvesant in Brooklyn, New York, VS. Ze werden in 1954 opgericht door Joe Brocco (leadzang), Joe Barsalona (bariton), Paul Albano (eerste tenor) en Tony Basile (tweede tenor). De groep bestond uit jonge mannen van Italiaanse afkomst en heette aanvankelijk The Flames. Later werd de bezetting uitgebreid met de zwarte zangers Mario deAndrade en Andrew Jackson van The Love Notes.

Dit resulteerde in een nieuwe line-up met DeAndrade (leadzang), Jackson (bas), Albano (eerste tenor), Basile (tweede tenor) en Barsalona (bariton), hoewel de samenstelling in de daaropvolgende jaren nogal wisselde. Na het opnemen van demo's in de Bell Sound-studio's in New York, bood de groep deze aan geïnteresseerden aan. Er was geen belangstelling totdat songwriter Billy Martin hen introduceerde bij de eigenaren van het platenlabel Emge Records. Ze heetten nog steeds The Flames toen ze deAndrades nummer 'I Remember' opnamen, maar bij de release hadden ze een nieuwe naam gekozen: The Five Discs.

Ondanks hun grote populariteit in New York en Boston, was de groep ontevreden over de promotie van de single door het label en zochten ze elders hun heil. 'My Chinese Girl', uitgebracht op Dwain Records in 1959, wist hun positie niet te verbeteren. Jackson en DeAndrade vertrokken vervolgens en werden vervangen door Lenny Hutter van The Chalets als leadgitarist en John Russell op basgitaar. 'Come On Baby' verscheen in 1961 zonder veel succes en Hutter vertrok direct, waarna hij werd vervangen door John Carbone. Calo Records nam de promotie van Carbones debuut op 'Adios', een oud nummer van deAndrade, over.

De band verhuisde echter opnieuw, ditmaal naar Cher Records, waar Russell werd vervangen door Charlie DiBella. 'Never Let You Go' was de laatste single waarop Carbone te horen was, waarna Eddie Parducci van The Delvons zijn plaats innam. Het was hun meest succesvolle project in lange tijd, maar het lukte ze nog steeds niet om de nationale hitlijsten te bereiken.

Daarom veranderde de groep van koers en werd verdergegaan onder de naam The Boyfriends. Ze brachten één single uit op Kapp Records, getiteld ‘Let’s Fall In Love’. Er volgden talloze wisselingen in de bezetting voordat de groep in 1968 Dawn werd (niet bekend van ‘Tie A Yellow Ribbon Round The Ole Oak Tree’). Hun enige release onder deze naam was een coverversie van Sam Cooke’s ‘Bring It On Home To Me’. Ironisch genoeg keerden ze voor hun laatste Five Discs-album terug naar de gebroeders Schwarz en Laurie Records voor ‘Rock & Roll Revival’ uit 1972. Gedurende de jaren 70 werden er echter ook verschillende archiefsingles uitgebracht, omdat de interesse in doo-wop uit de jaren 50 toenam.

Een typisch gelegenheidsbezetting kwam in 1991 weer samen voor de Doo-wop Society Show.