Norman Fox And The Rob-Roys
Norman Fox & The Rob-Roys, een van de eerste interraciale kwintetten, was tevens een van de meest onderschatte en over het hoofd geziene groepen die ooit een single uitbrachten. Met zijn kenmerkende leadstem sloot Norman Fox (16) uit de Bronx zich in 1956 aan bij zijn vrienden van de DeWitt Clinton High School: Robert Thierer (17, bariton), Marshall "Buzzy" Helfand (17, bas), Bob Trotman (16, eerste tenor) en Andre Lilly (16, tweede tenor). Samen vormden ze een dynamische vocale mix met hun Joods-zwarte samenstelling (Trotman en Lilly waren oorspronkelijk leden van de Harmonaires on Holiday). Begin 1957 ontmoette Bob Trotman Don Carter, de New Yorkse agent van de Duke/Peacock-organisatie, in Buddy's Record Shop aan 167th Street in de Bronx en vertelde hem over hun groep. Na een live auditie in diezelfde platenzaak kregen de jongens uit de Bronx een contract bij het in Texas gevestigde platenlabel. Oorspronkelijk heetten ze de Velvetones, maar ze veranderden hun naam in de Rob-Roys (naar het drankje) en namen hun eerste single op voor Peacock's nieuwe dochterlabel Backbeat in april 1957 in de Bell Sound Studios.
"Tell Me Why" kwam uit in de zomer van 1957. De single werd goed ontvangen door radiostations aan de oostkust (vooral in New York en Philadelphia), maar het was duidelijk dat het gospelconglomeraat geen idee had hoe ze rock-'n-roll moesten verkopen. De Rob-Roys bleken Backbeats eerste gemengde groep te zijn (Fox, Helfand en Thierer waren blank, Lilly en Trotman zwart), maar ze traden op in clubs in Harlem tot grote verrassing en vreugde van de bezoekers die het geluk hadden hen te zien. Meestal speelden ze op New Yorkse platenavonden met dj's zoals Jocko, in afwachting van hun volgende release, de dance doo-wop klassieker "Dance Girl Dance" van Robert Thierer en Bob Trotman.
Eind 1958 bracht de groep, moe van verloren platen, twee originele nummers van Norman Fox naar Capitol Records. Ze tekenden de groep en brachten in januari 1959 "Pizza Pie" b/w "Dream Girl" uit. Paul Schneller (een andere blanke Joodse bassist) verving Helfand op bas. Net voordat de nummers voor Capitol werden opgenomen. Op 19 januari recenseerde Billboard "Pizza Pie" en schreef: "Een rocknummer dat qua geluid en aanpak wat gedateerd klinkt, maar het nummer is goed gemaakt, de jongens spelen het prima en het is zeker de moeite waard. Het verbindt een levensverhaal met een pizza. Dit zou wel eens een hit kunnen worden." Zodra de plaat uitkwam, verscheen Don Robey van Backbeat met een nog steeds geldig contract met de Rob-Roys.
Capitol besloot de single terug te trekken voordat hij de meeste radiostations bereikte. In 1962 namen Fox en zijn band twee nummers op, "Aggravation" en "Lonely Boy" onder de naam Tradewinds, voor Bob Shads Time-label, maar deze werden nooit uitgebracht.

Reacties
Een reactie posten